Zdalny Wykład Geomorfologiczny SGP

W kwietniu będziemy mieli wyjątkową okazję wziąć udział w dwóch Zdalnych Wykładach Geomorfologicznych SGP. Pierwszy z tych Wykładów odbędzie się dniu 17 kwietnia, zaś drugi w dniu 22 kwietnia, z okazji Dnia Ziemi. W związku z tym, w pierwszej kolejności pragnę zaprosić Państwa Państwa do udziału w dniu 17 kwietnia o godzinie 18.00 w Zdalnym Wykładzie Geomorfologicznym SGP, który nosi tytuł „Nowe wybrzeża Arktyki – gdy zanika lód i nadchodzą sztormy” i będzie wygłoszony przez prof. UWr dr hab. Mateusza Strzeleckiego (Uniwersytet Wrocławski).

Link do wykładu

Prof. Mateusz Czesław Strzelecki – geograf, geomorfolog, polarnik, absolwent UAM w Poznaniu, doktoryzował się na prestiżowym Durham University w Wielkiej Brytanii. Stażysta podoktorski w Centrum Uniwersyteckim na Svalbardzie i Instytucie Badań Polarnych i Morskich Alfreda Wegenera w Poczdamie, członek Akademii Młodych Uczonych PAN.  Z Zakładem Geomorfologii Uniwersytetu Wrocławskiego związany od 2013 roku. Założyciel i kierownik Centrum Badań Regionów Zimnych im. Alfreda Jahna na Uniwersytecie Wrocławskim. Prowadził badania na Svalbardzie, Islandii, Kanadzie, Grenlandii, wyspach Skandynawii i w Antarktyce. W kręgu jego zainteresowań znajduje się rozpoznanie mechanizmów kształtujących rozwój wybrzeży polarnych, w szczególności procesów erozyjnych i wietrzeniowych przeobrażających  wybrzeża skaliste oraz zachowanie młodych wybrzeży paraglacjalnych uwalnianych spod wycofujących się lodowców.

Streszczenie wykładu:  kwietniowy Zdalny Wykład Geomorfologiczny SGP „Nowe wybrzeża Arktyki – gdy zanika lód i nadchodzą sztormy”  będzie próbą podsumowania naszej wiedzy na temat reakcji wybrzeży arktycznych na ocieplenie klimatu i związaną z nim recesję lodowców. Na przykładach ze Svalbardu i Grenlandii pokaże w jaki sposób procesy litoralne zacierają ślady zlodowacenia na świeżo uwolnionych spod lodu brzegach arktycznych fiordów i zatok. Przyjrzymy się różnorodności form jakie powstają wzdłuż tych de facto najmłodszych wybrzeży świata i zastanowimy nad ich odpornością na erozję w dobie coraz silniej zanikającej pokrywy lodu morskiego i tajania wieloletniej zmarzliny.